Ο Σεπτεμβρης είναι ο πιο καταθλιπτικός μήνας του έτους και ποτέ δεν κατάλαβα όλους αυτούς τους τύπους που δηλώνουν λάτρεις του και επιμένουν να κάνουν τότε διακοπές.
Ναι δεκτό, δεν έχει τον αέρα και τη ζέστη του Αυγούστου, αλλά δεν έχει επίσης όλη την ενέργεια και τη ζωή του. Τα νησιά είναι μισοάδεια, οι παραλίες έρημες, παντού βλέπεις σημάδια ενός κόσμου που πέρασε και έφυγε. Ενώ ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι σχεδόν διονυσιακοι, ο Σεπτέμβριος χαρακτηρίζεται από μια ατονία και μια διάχυτη αναμονή: σαν όλοι να περιμένουν αυτές τις ημέρες να περάσουν για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά. Άδειες πλατείες, έρημες παραλίες, συνταξιούχοι, πεταμένα πλαστικά ποτήρια και αποτσίγαρα, πλοία που σαλπάρουν, τα παιδιά εξαφανισμένα, ησυχία.
Πάνω από όλα αυτή η αίσθηση του τέλους εποχής, ότι δηλαδή το καλύτερο κομμάτι της χρονιάς έχει τελειώσει, όλοι είναι πλέον κάπου άλλου κι εσυ έχεις μείνει εκεί πίσω να κυνηγάς μια εποχή που έχει προ πολλού μάλλον φύγει. Oh wait!
Belbo
Ο Belbo βουτάει στη θάλασσα της κουλτούρας ανασύροντας μόνο τα καλύτερα από: Κινηματογράφο, Μουσική, Συναυλίες, Παραστάσεις, Βιβλία, Τέχνη 
Belbo 